نظریه فشار ذینفعان، رویکرد جدیدی برای مدیریت ذینفعان معرفی می­ کند.

این نظریه سوالاتی نظیر موارد زیر مطرح می­ کند:

·        چرا برخی مدیران به نیروهای انسانی سازمان و انتظارات آن­ها پاسخ مناسبی نمی­ دهند؟ آیا آن­ها اهمیت و تأثیر منابع انسانی بر بهره ­وری و کسب اهداف سازمان­شان را نمی­ دانند؟ چرا همین مدیران در برخی از موقعیت­ها یا زمان­ها برای انتظارات، درخواست­ها و مسائل مربوط به نیروی انسانی ارزش و اهمیت زیادی قائلند؟
·        چرا برخی مدیران و سازمان­ها مشتری­ مدار نیستند و به خواسته­ ها و انتظارات و گاهی شکایات مشتریان چندان توجهی ندارند؟ آیا آن­ها اهمیت مشتری برای سازمان را نمی ­دانند؟ چرا همین مدیران در برخی موقعیت­ها منابع سازمانی زیادی را بر جذب و حفظ مشتری متمرکز می­ کنند؟
·        چرا برخی مدیران بیشترین اهمیت را به منافع مالکان و صاحبان سهام می­ دهند؟ چرا در برخی شرایط بیشترین تلاش همین مدیران بر برآوردن منافع مشتریان یا ذینفع دیگر است؟
·        چرا برخی مدیران مسئولیت­های اجتماعی سازمان­شان را رعایت نمی­ کنند یا به برخی فشارهای محیط­ های نهادی پاسخ نمی ­دهند و توجه چندانی به آن­ها نمی­ کنند؟ آیا آن­ها از تأثیر ذینفعان خارجی و  قضاوت­ها و تأثیرات محیط­های نهادی بر رفتار و عملکرد سازمان­شان اطلاع کافی ندارند؟ چرا در برخی شرایط همین مدیران خود را، برای مثال، پرچمدار مسئولیت اجتماعی می­دانند و در مقام پاسخگویی به مسائل اجتماعی و چالش­های محیطی برمی­ آیند؟
·        چرا در یک سازمان مدیران آن ممکن است به فشارها و انتظارات مشتریان توجه زیادی کنند و دغدغه جذب و حفظ مشتریان را داشته باشند اما در همان حال به نیازها و انتظارات منابع انسانی خودشان چندان بها نمی ­دهند؟

بر اساس مدل­های متداول مطرح شده برای تقسیم ­بندی و مدیریت ذینفعان، می­توان متغیرهایی نظیر تحلیل قدرت، مشروع بودن، فوریت، میزان مشارکت بالقوه یا میزان خطر رقابتی بالقوه را برای دسته ­بندی ذینفعان، تحلیل نمود و استراتژی مورد نظر را برای هر کدام ارائه کرد. اما ایراد اساسی تحلیل بر این اساس، پویایی­ها و تغییرات در اعضا و منافع هر یک از گروه­های ذینفع است که انجام این تحلیل­ها را با دشواری و تشخیص ­های نامطمئن همراه می­ سازد و نیازمند اطلاعاتی است که به راحتی در دسترس مدیران نیست. برخی محققین بر این عقیده هستند که یکی از ویژگی­های جالب مفهوم گروه ذینفع، پویا بودن گروه­های ذینفع است. بدین معنی که در طول زمان، ترکیب گروه­های ذینفع می­تواند تغییر کند. یعنی ممکن است با ملحق شدن یا جایگزین شدن گروه­های ذینفع جدید، سایرین کنار گذاشته شوند. فریمن نیز به پویایی و تغییرپذیری گروه­های ذینفع اشاره می­ کند و اینکه ذینفع در طول زمان تغییر یافته و منافع آن­ها بر حسب موضوع راهبردی مورد نظر می­ تواند تغییر کند. این ویژگی می­تواند اثربخشی مدل­هایی که بر شناسایی و دسته ­بندی ذینفعان تأکید دارند را با تردید مواجه سازد. زیرا در عمل برای مدیران رصد مستمر ذینفعان مختلف و تشخیص نوع ذینفع و منافع آنان بسیار دشوار و شاید غیرواقع­ بینانه می­ نمایاند.          

در پاسخ به سوالات اساسی فوق،نظریه فشار ذینفعان عنوان می­ کند که تصمیمات و اولویت­ های مدیران سازمان در هر زمان، پاسخ به فشارها و انتظارات آن گروه از ذینفعان است که در آن زمان بیشترین فشارها را بر سازمان وارد آورده ­اند
 

فایل کامل پی دی اف را از اینجا دانلود نمایید

نام شما (ضروری) *

ایمیل (ضروری) * *

*