چارچوبی برای ارزیابی شرکای بالقوه تجاری در توسعه یک اتحاد استراتژیک

کارشناسی ارشد و دکتری - کافه تدریس - وبینارهای حل سوالات کنکور ارشد

چارچوبی برای ارزیابی شرکای بالقوه تجاری در توسعه یک اتحاد استراتژیک
چکیده: طبق تعریف، اتحاد استراتژیک نوعی همکاری بین دو یا چند شرکت مستقل به منظور انجام یک پروژه یا فعالیت ویژه ) و با به کارگیری قابلیت ها و مهارتهای لازم توافق شده از سوی طرفین شراکت ) می باشد . این نوع از همکاری یکی از سریع ترین روشها در رشد و توسعه شرکتها به حساب می آیدکه طی آن شرکتها می توانند به بازارها، محصولات، مهارت ها و توانمندی ها و یا فرصت های جدیدی دست یابند که دستیابی به آنها به تنهایی برای آنها مقدور نیست و یا در صورت مقدور بودن مستلزم صرف هزینه های گزاف و غیر قابل توجیه می باشد . علاوه بر این، حضور در یک فعالیت مشترک برای شرکا این مزیت را در پی دارد که ریسک انجام فعالیت جدید و فشارهای ناشی از رقابت برای هر یک از آنان کاهش می یابد.فرایند شکل گیری اتحاد استراتژیک بر ای سازمان ها شامل چهار مرحله تبیین نیاز استراتژیک به اتحاد ، مذاکره وانتخاب شریک )های) مناسب، تعیین نوع وساختار اتحاد، و مدیریت و رهبری اتحادهای استراتژیک می باشدتعیین شریک یا متحد تجاری مهمترین گام در فرایند توسعه یک اتحاد است . در مقاله ارائه شده ضمن بیان مفهوم اتحاد استراتژیک ، بر اساس دلایل موفقیت و عدم موفقیت اتحادها، چارچوبی برای ارزیابی و انتخاب شریک تجاری پیشنهاد می گردد.
کلید واژه:	اتحاد استراتژیک، همکاری استراتژیک، شریک تجاری
نویسنده(گان):	محمدرضا برادران نیا، علینقی مشایخی
منبع:	دومین کنفرانس بین المللی مدیریت
موضوع:	تحلیل اقتصادی
دسته:	مقاله کنفرانس
سال انتشار:	1383
تعداد صفحات:	18
قیمت (تومان):	0
بر اساس شرایط و ضوابط ارسال مقاله در سایت مدیر، این مطلب توسط یکی از نویسندگان ارسال گردیده است. در صورت مشاهده هرگونه تخلف، با تکمیل فرم گزارش تخلف حقوق مؤلفین مراتب را جهت پیگیری اطلاع دهید.

دریافت متن کامل
331 KB