این مقاله به بررسی تحقیقات منتشر شده در مجلات مدیریت سکولار در خصوص آنچه که بزرگترین ادیان جهان (بودائی، مسیحیت، کنفوسیوس، هندوئی و اسلام) در مورد مدیریت می گویند،می پردازد. از نظر نحوه ارتباط دین با مدیریت، ادبیات دو ابزار اساسی را مشخص می کند:1- کتب مقدس (به عنوان مثال، قرآن، انجیل،احادیث و حکایات) و 2-اعمال معنوی (مانند نماز،دعا،تقوا و مراقبه). از نظر آنچه دین در مورد مدیریت می گوید، تاکید بر روی هر کدام (1) بهبود و ارتقا (2) رهاسازی جریان اصلی مدیریت است. مطالعات مبتنی بر متون مقدس معمولاً مدیریت را بهبود می بخشد یا رها می کند، در حالی که تحقیقات تجربی مبتنی بر رشته های معنوی به طور مداوم به آزادی اشاره می کنند. مفاهیم مورد بحث قرار می گیرد