سازمانهای پیشرو برای مواجهه با تغییرات، شتاب دگرگونی‌ها و تنوع بازار می‌بایستی از دانش بهنگام برخوردار باشند و مدیریت دانش را به‌عنوان یک ابزار استراتژیک تلقی نمایند بنابراین با توجه به لزوم تداوم مدیریت دانش و بهره‌گیری مداوم از آن در رویارویی با تغییرات سریع، توجه به افراد به‌عنوان صاحبان دانش امری اجتناب‌ناپذیر است در چنین فضایی تبلور آن در واحدهای R&D موجب چابکی، ارزش‌آفرینی و هوشمندی رقابتی می‌گردد. در واحدهای R&D پیشرو توجه به استعدادهای فرامرزی از طریق دورکاری و همچنین برونسپاری موجب خلق ارزش شده است. امروزه مقوله ارزش در ابعاد مختلف موردتوجه قرارگرفته است و موجب افزایش نقش دانش زایی تحقیق توسعه برای مشارکت علمی گردیده است در این مقاله علاوه بر بحث در مورد دانش فنی و صریح، دانایی محوری و مدیریت شکافنده، مهندسی ارزش نیز از بعد بهره‌گیری بهینه از دانش و ایده موردبررسی قرار می‌گیرد. امروزه برخورداری از اطلاعات سامان‌یافته که دارای ارزش‌افزوده باشد برای ادامه حیات سازمان‌ها ضروری است. پارادایم جدید مدیریتی برای جهش به بازارهای جهانی، رقابت‌پذیری است که نخستین گام برای تحقق آن دستیابی به دانش بهنگام می‌باشد. پیتر دراکر(P.Druker) می‌گوید اگر بهره‌وری در کارهای دانش برافزایش نیابد اقتصاد دچار ایستایی می‌شود. در دوران مغز افزار نقش افراد به‌عنوان منابع دانایی در ایجاد ارزش و ثروت آفرینی در R&D به حــدی است که می‌باید بادید استراتژیک بدان نگریست. هزاره سوم قرن سرعت و تغییر و دگرگونی‌ها است که با آغاز آن خلق دانش به‌صورت مشارکتی بسترهای لازم برای ارتقاء ارزش‌آفرینی برای واحدهای تحقیق و توسعه فراهم‌شده است و نقش دانش زایی تحقیق و توسعه برای واحدهای تحقیق و توسعه فراهم‌شده است مشارکت علمی و مالی کشورهای توسعه‌یافته و درحال‌توسعه در ایجاد دانش و محصول در مقیاس جهانی کاملاً مشهود است. در ادامه بحث به مطالب زیر پرداخته شده است: دورکاری و برونسپاری در واحدهای R&D سازمانهای دانایی محور مدل ایجادارزش در مدیریت واقتصاد دانش مدیریت شکافنده (Break through Management) مهندسی ارزش value engineering