امروزه شاهد رشد سرمایه های فکری، به عنوان یک ابزار مؤثر برای افزایش رقابت شرکت ها هستیم و این امر موجب افزایش اهمیت سرمایه فکری به عنوان مقوله ای پژوهشی و اقتصادی شده است. سرمایه های فکری در بر گیرنده مجموعه ای از منابع ارزش غیر فیزیکی است و مواردی مانند قابلیت های کارکنان، منابع موجود در درون سازمان و مسیر های عملیاتی در دسترس که همگی بر روی قابلیت رقابت پذیری سازمان تأثیر می گذارد را شامل می گردد. طبق دیدگاه مبتنی برمنابع شرکت، سرمایه های فکری یکی از مهم ترین منابع شرکت ها هستند. امروزه با اطمینان کامل می‌توان ادعا کرد که استفاده از راه‌حل‌های سرمایه فکری می‌تواند قدرت رقابت پذیری یک سازمان را افزایش دهد و از دیگر سازمان‌ها متمایز نماید. این راه حل این امکان را به سازمان‌ها می‌دهد تا با به کارگیری اطلاعات موجود از مزایای رقابتی و پیشرو بودن بهره‌برداری نمایند. از سوی دیگر سرمایه فکری برای توسعه اقتصادی یک سازمان به عنوان یکی از ارزان ترین ابزارها با بهترین نتیجه و بیشترین کارآیی مطرح است و فرهنگ لازم برای این منظور از اهمیت خاصی برخوردار است. لذا بستر لازم جهت ایجاد سرمایه فکری سازمانی، آماده سازی فرهنگ آن سازمان خواهد بود. این تحقیق تعداد 178 نفر از کارکنان سازمان های دولتی شهرستان ساری را که با روش تصادفی ساده انتخاب شده اند مدنظر قرار داده و با کمک مدل دنیسون در فرهنگ سازمانی و مدل های بونتیس در سرمایه فکری مورد ارزیابی قرار داده. در این تحقیق از دو پرسشنامه با آلفای کرونباخ 828% و 834 %استفاده شده است.