در شرکت های دانش بنیان یادگیری سازمانی سبب حفظ مزیت رقابتی و رشد و توسعه سازمانی می گردد. از طرفی خلق عملکرد نوآورانه و یادگیری سازمانی مستلزم برقراری ارتباطات اثر بخش و پایدار با کلیه ذینفعان و محیط عمومی سازمان می باشد. سرمایه اجتماعی، شکلی از سرمایه است که سبب تسهیل در دسترسی به اطلاعات و منابع حیاتی به منظور ارتقا عملکرد، یادگیری سازمانی و استفاده مناسب از فرصت های محیطی می گردد. پژوهش حاضر بدنبال طراحی چارچوبی توسعه یافته و نظام مند در خصوص مفاهیم سرمایه اجتماعی، نقش میانجی گری انتقال دانش و یادگیری سازمانی در ارتباط با هم و در شرکت های دانش بنیان ایرانی می باشد و از این طریق سعی دارد تا در گسترش مرزهای دانش موجود در این حوزه اقدام نماید. این تحقیق از نوع کاربردی با ماهیت پیمایشی می باشد. داده های مورد نیاز برای این تحقیق توسط نمونه گیری تصادفی از شرکت های دانش بنیان فعال در زمینه فناوری اطلاعات در کشور ایران و بوسیله ابزار پرسشنامه جمع آوری شده است. همچنین از روش معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار اسمارت پی ال اس به منظور تجزیه و تحلیل داده ها استفاده گردیده است. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که سرمایه اجتماعی و انتقال دانش بر یادگیری سازمانی شرکت های دانش بنیان ایرانی موثر می باشند. همچنین نقش میانجی گری انتقال دانش در اثر گذاری سرمایه اجتماعی بر یادگیری سازمانی شرکت های دانش بینان ایرانی نیز مورد تایید قرار گرفت.