ارگونومی به عنوان تحقیق علمی مناسبات میان انسان و محیط حاکم بر کاراو تعریف شده است و از دو علم فیزیولوژی و روان شناسی نشات می گیرد و در پی کاربرد تکنولوژیهای پیشرفته در برخی صنایع و آثار و عوارض ناشی از آن در رابطه با کارگران و اپراتور ها معمول شده است. کار و انسان دو جز اصلی و تفکیک ناپذیر هستی می باشند که باید بگونه ای متناسب با یکدیگر برنامه ریزی شوند. در این رشته نوین طراحی سیستم انسان – ماشین به مثابه یک کل هماهنگ یا مجموعه سازگار وبهره وری از آن در محیط مطلوب یا دست کم قابل تحمل در زمره یکی از هدف های اساسی تحقیقات ناظر به انسان و کار او محسوب می‌گردد. نبود همخوانی و تناسب میان توانمندی های انسان و نوع کاری که او انجام می دهد سبب بروز مشکلات بسیاری می گردد که از آن جمله می توان به رخداد ها ، حوادث و بیماریهای ناشی از کار و پایین بودن بهره وری نیروی کار اشاره کرد. برای پیشگیری از اینگونه مسائل و تامین تندرستی نیروی کار ، ارگونومی بعنوان یک علم و ره یافتی کارآمد به یاری انسان می شتابد. ارگونومی از زوایای مختلف سلامت و بهداشت انسان ها و نیز کارایی آنها را مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار می دهد و به مطالعه و تحلیل چگونگی انجام وظایف توسط افراد ، نوع تجهیزات مورد استفاده آن ها ، چارچوب زمانی و جنبه های فیزیکی و روانشناسی محیط کار می پردازد. این علم دارای اهدافی از قبیل ایمنی ، کارایی و راحتی افراد توسط ساماندهی محیط کار ، متناسب با قابلیت های کارکنان است. در این مقاله جایگاه دانش ارگونومی در مدیریت علمی ، طراحی و تدبیر محیط کار مورد مطالعه قرار می گیرد و نقش موثر ارگونومی در ایجاد محیط کار سالم ، آسوده و ایمن ، تامین رضایت شغلی و حرفه ای ، ارتقای بهره وری تعریف می گردد و ارگونومی از دیدگاه سازمانی و قانون کار مورد بررسی قرار می گیرد.
فرمت فایل: WORD