در دو قرن گذشته دانش عمومی بر این محور قرار گرفته بود که تنها دو عامل نیروی کار و سرمایه در تولید محصول نقش دارند در حالی که در عصر حاضر، دانش و اطلاعات به عنوان یک دارایی مهم و موثر برای هر سازمان در امر تولید محصولات شناخته می‌شوند. سرمایه فکری نوعی سرمایه ارزشمند است که دارایی نامشهود یک سازمان بوده و از طریق آن، سازمان می‌تواند به رقابت بپردازد. روند پیشرفت صنعت و ارتقای کیفیت محصولات تولیدی کارخانه‌های ایرانی از یک سو و وجود نیروی کار فراوان متعهد و جوان ایرانی دارای دانش و تخصص از سویی دیگر، می‌طلبد تا با برنامه‌ریزی مناسب و بهره‌گیری از ظرفیت‌های موجود در جهت افزایش توان و رقابت در بازارهای جهانی و با کالاهای تولید شده غیرایرانی گام برداشت. در این مقاله ضمن معرفی سرمایه فکری و تاثیر آن بر بهره‌برداری از نیروی کار و سرمایه در سازمان‌های ایرانی به بررسی رابطه میان سرمایه فکری و مزیت رقابتی به عنوان عامل مهم در پیشرفت و حضور در عرصه جهانی، پرداخته شده است. سرمایه فکری و ابعاد 3 گانه آن، متغیر مستقل و مزیت رقابتی با ابعاد 6 گانه آن، متغیر وابسته هستند که رابطه آن‌ها از طریق پرسشنامه توزیع شده در سطح واحدهای منتخب قطعه‌ساز خودرو مورد بررسی قرار گرفته است. نمونه‌گیری به روش تصادفی و از میان مدیران و مهندسین فنی شاغل در کارخانه‌های قطعه‌سازی، با حجم نمونه 128 نفر بوده است. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد رابطه معناداری میان سرمایه فکری و مزیت رقابتی در این صنعت وجود دارد به نحوی که با افزایش سرمایه فکری، میزان مزیت رقابتی نیز قابل ارتقاء است.