در این مقاله به بررسی مفهوم مقوله های ترکیبی همچون سازمان های پژوهشی، سازمان های دانش بنیان و سازمان های دانش محور خواهیم پرداخت. دلیل پرداختن به موضوع سازمانهای پژوهشی و دانش محور به دلیل اهمیت و نقشی که این نوع سازمان ها در توسعه کشور دارد، می باشد. این سازمان ها با تولید دانش در عصر اطلاعات توسعه پایدار و همه جانبه را برای کشور و جامعه پدید می آورند و با استفاده از مزیت رقابتی که همان دانش است به تغییر و تحولات محیطی جهت می دهند و حیات و بقای خود را در این رودخانه سیال و همیشه در حال تغییر تضمین می نمایند. سازمان دانش بنیان یا سازمان پژوهشی سازمانی است که عمده ترین دارایی آن سرمایه های دانشی است. مزیت رقابتی یک سازمان دانش بنیان از طریق دانش و استفاده اثربخش از دانش، حاصل شود. شرکت های نرم افزاری، صنایع هوا و فضا، موسسات تحقیقات دانش بنیان، دانشگاه ها و... می توانند نمونه هایی از سازمان-های دانش بنیان محسوب می¬شوند.