کارکنان سازمان ها و ادارات دولتی، با توجه به نوع وظیفه ای که عهده دار انجام آن هستند، کم تحرکی، استرس بالا و تنش های عصبی را در محیط کاری با انتروپی نسبتاً بالا تجربه خواهند کرد، از سوی دیگر اضافه شدن انواع فَست فود1 ها در سبد خانوارهای ایرانی، این زنگ خطر را مدتهاست به صدا درآورده که سونامی سرطان و حملات قلبی در انتظار ایرانیان است2. مدیریت ارشد یک سازمان دولتی یا خصوصی در مملکتی با رویکرد و عقلانیت دینی که مفتخر به مذهب شیعی نـیز می بـاشد، در قـالب چارچوبی اسلامی و فارغ از هرگونه الگوی غربی می تواند ضمن شاداب سازی در منابع انسانی سازمان خود، نقش اساسی در سلامت کارکنانی که عضوی از سیستم اجتماعی بوده و در مرحله ی اول شهروند محسوب شده داشته و در نتیجه نقشی اثربخش در بهره وری سازمانی ایفا نماید. در این مقاله تلاش شده است ضمن ارایه الگوی اسلامی – ایرانی برای سلامت کارکنان از طریق ورزش و تغذیه مناسب، راه کارهایی اسلامی- سنتی در راستای سلامت عمومی نیز بر اساس ستّه ضروریه - از منظر طبّ سنتی، برای داشتن زندگی سالم، رعایت شِش اصل حیاتی، ضروری است - که ورزش یکی از ارکان آن می باشد، ارائه گردد.