دانشگاه و صنعت از مهمترین و اثرگذارترین نهادها در توسعه اجتماعی و سیاسی و فرهنگی و پیشرفتهای اقتصادی و فن آورانه جامعه می باشند. نقش دانشگاه و صنعت در مدیریت دانش مکمل یکدیگر می باشد. دانشگاه نهادى اجتماعى با قدمتى حدود هشتصد سال می باشد. این نهاد در مراحل اولیه عمر خود براى مدتی طولانى فقط به فعالیت هاى آموزشى مى پرداخت. بعدها با وقوع دو انقلاب علمی مهم، از توجه صرف به آموزش و پژوهش، عهده دار مأموریت سومى بنام نوآورى فنّاورانه شد که این دانشگاهها را دانشگاه کارآفرین می نامند. و منظور از صنعت نیز تمامی سازمان ها (شرکت ها، کارخانجات، نهادها، ادارات، مؤسسات، دوایر و غیره) را گویند که توان تولید کالاها و یا ارائه خدمات مورد نیاز جامعه را دارا هستند. قرن 21 رقابت بین المللی اقتصادی بر پایه دانش است. رقابت در بازار تکنولوژی محور امروز جهان مستلزم ادغام دانشهای نوین با صنعت است. صنعتی که بی بهره از دانش روز باشد، محکوم به زوال و دانش بدون کاربرد در صنعت بی ارزش قلمداد می شود و این یعنی پیوند دانشگاه با صنعت. هدف از تدوین مقاله حاضر تبیین انتظارات متقابل دانشگاه و صنعت در جهت بهبود ارتباطات و همکاریهای این دو نهاد است