تئوری کارگزاری یا عاملیت شیوه ای از مدیریت است که در آن منافع فردی بر منافع جمعی سازمانی ارجحیت دارد و مدیران بیشتر در پی منافع شخصی خویش هستند. عوامل متفاوتی روی رابطه بین اصیل (مردم) و وکیل (مدیر) تاثیر گذارند از جمله عوامل روانشناختی (رفتار انسان، نیازها، انگیزش و احساس هویت و تعلق سازمانی) ساختاری (انعطاف پذیری یا عدم انعطاف پذیری، مشارکتی بودن و هزینه مداری) و فرهنگی (فردگرایی /جمع گرایی، فاصله قدرت و جهت گیری های زمانی) که این تحقیق بطور مفصل عوامل تاثیر گذار بر این تئوری را بحث کرده و به کاربردها و محدودیت های آن اشاره می کند سپس به انتقادات وارده به این تئوری را بررسی کرده و این تئوری را از دیدگاه اسلام نقد می کند.
فرمت فایل: WORD