قابل تامل است که تولید علم ایران در رشته های گوناگون علمی چشمگیر بوده است، اما نقش ایران در تولید علم اداره جهان، بسیار محدود بوده است. این مهم بر فاصله میان ایران و سایر کشورهای جهان از حیث دانش اداره دلالت دارد. در چنین شرایطی، چاره ای جز انتقال دانش و استقراض یافته های علمی کشورهای پیشرفته تر نیست و مساله بومی سازی همچنان باقی می ماند. در پژوهش حاضر در پرتو رویکردی هرمنوتیکی، پژوهشگران مترصد ارائه تفسیری پدیدارشناسانه به منظور ایجاد و ساخت ادراکی درست از کاربست EPC برای توسعه دانش در سایه استعاره کولاژ هستند. بدین منظور و برای پیوند میان گزاره های انتزاع شده در فرایند پژوهش و تحت تاثیر معرفت شناسی تعقلی، از روش تحلیلی منطقی استفاده شده است. بدین نحو که با کاربست استعاره کولاژ در فهم نظریه های علمی، پرورش مدیران و نظریه پردازانی هنرمند مدنظر قرار گیرد. بدین ترتیب، دانش اداره در سطح جهان تولید می شود و در مخازن بزرگ مدیریت دانش جهانی انباشته می گردد. مدیران و نظریه پردازان ایرانی باید به گونه ای پرورش یابند که بتوانند با ترکیب و تلفیق این یافته ها در زمان حال و در لحظه عمل، به خلق کولاژهایی از نظریه های جدید بپردازند و مجموعه هایی از نظریه های ترکیبی، بازپرداخته یا نوپرداخته را مدنظر قرار دهند. تا بدین ترتیب بتدریج، مجموعه متنابه مسائل اداری کشور در مسیر حل، باز تعریف و توسعه قرار گیرد.
فرمت فایل: PDF