روندهای جدید در استراتژی سازمانها، افزایش پیچیدگی پروژه ها و جهانی سازی، موجب ایجاد چالشهای جدیدی پیش روی سازمان های پروژه محور شده است. یکی از مهمترین مشخصه های نهفته در این چالش ها را می توان عدم قطعیت دانست. به عبارتی اگر عدم قطعیت وجود نداشته باشد، تغییری نیز روی نخواهد داد. پروژه ها نیز به عنوان یکی از مهترین فرایندهای کسب وکار در معرض عدم قطعیت شدید ناشی از منابع مختلف هستند. مدیریت عدم قطعیت توسعه یافته، مدیریت ریسک محسوب می شود که مزایای عمده آن را می توان نگاه متوازن به فرصتها و تهدیدات، توجه به عدم قطعیت به عنوان ریشه فرصت¬ها و تهدیدات، دیدگاه وسیع تر نسبت به پروژه با افزایش بعد زمانی و محیطی آن، رویکرد فرایندگرا در مقایسه با رویکرد محصولی، ایجاد چارچوب مناسب برای نگاه استراتژیک به پروژه، ایجاد ساختار مناسب برای ورود مفاهیمی مانند یادگیری، مدیریت دانش و مدیریت ارزش در فرایندهای مدیریت پروژه نام برد به عبارت دیگر می توان گفت مدیریت ریسک، افقی دورتر را درون آینده می بیند و آینده نامشخص را جستجو می کند تا خطرات و فرصتهای بالقوه را شناسایی کند. درحال حاضر، شهرداریها مهمترین نهاد متولی امور شهری هستند. با توجه به تغییر نقش شهرداریها از سازمان خدماتی-محور به دستگاهی بازارگرا و پروژه محور در ارائه فضاهای تجاری و خدماتی برای رونق فعالیتهای اقتصادی (تجاری، اداری و تولیدی) ضرورت کاربرد مدیریت ریسک و شناسایی عوامل موثر بر رونق و رکود فعالیتهای ساخت وساز و ... بیش از پیش مطرح شده است. مدیریت ریسک پروژه ها، حتی در کشورهای صنعتی هم مبحثی نوین در مدیریت پروژه ها می باشد. متاسفانه در کشور ما مدیریت ریسک در ابعاد مختلف، حتی ابعادی که امروزه در همه دنیا به طرز گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرد، مهجور مانده است. با توجه به اهمیت مطالعات مدیریت ریسک در برنامه ریزی و مدیریت پروژه های عمرانی و بویژه توسعه شهری، ضعف مبانی نظری و متدولوژی در این زمینه، ضرورت چنین مطالعه ای را مطرح می نماید. در راستای دستیابی به هدف فوق در این مقاله ضمن تشریح کلیاتی درمورد مدیریت پروژه، تاریخچه ریسک و مدیریت ریسک، به بیان مزایای استفاده از مدیریت ریسک پرداخته شده است. روش پژوهش، نظری و مبتنی بر تکنیک های گردآوری کتابخانه ای و روش آن نیز توصیفی- تحلیلی می باشد.