این تحقیق با هدف شناسایی و اولویت‌بندی عوامل مؤثر بر کاهش فساد در نظام ادارای، به بررسی این عوامل می‌پردازد و سعی در ارایه‌ی راه‌حل‌ها و راه‌کارهایی مناسب جهت کاهش فساد اداری دارد. تحقیق حاضر این پرسش را دنبال می‌کند که آیا عوامل کیفیت زندگی کاری، فردی، درون‌سازمانی، برون‌سازمانی و فرهنگی بر میزان فساد اداری اثرگذار است یا خیر. بدین منظور، این عوامل در قالب دوازده فرضیه فرعی و در شکل عناصری چون تناسب شاغل با شغل، شفافیت، ارزیابی عملکرد، مکانیسم نظم و انضباط، کاهش تعارض میان اهداف فرد و سازمان، مشارکت مردم، فرآیند اجتماعی سازی، تقویت نقش و جایگاه مطبوعات و رسانه‏های آزاد، اخلاقیات در سازمان، اختیار و مسئولیت، ایمنی و بهداشت روانی محیط کار و مشارکت کارکنان در تصمیم‌گیری، مورد بررسی قرار گرفته است. در این تحقیق از روش کاربردی و توصیفی از نوع پیمایشی استفاده شده است. جامعه آماری آن را کارکنان و کارشناسان معاونت امور مناطق و معاونت اداری و مالی شهرداری تهران تشکیل می‌دهند. روش نمونه‌گیری تحقیق، تصادفی ساده و حجم نمونه‌ی آن 108 نفر از کارکنان می‌باشد. به منظور بررسی عوامل مؤثر بر کاهش فساد کارکنان از پرسشنامه و برای پاسخگویی به آن از طیف نقطه‌ای لیکرت استفاده شده است. به منظور تجزیه و تحلیل آماری داده‌ها، از آزمون‏های مختلف آماری شامل: آزمون کولموگروف – اسمیرنوف، آزمون ویلکاکسون، آزمون تی – استیودنت و آزمون فریدمن، استفاده شده است. یافته‌های آزمون‌ها نشان می‌دهد که تمام عوامل مذکور در کاهش و جلوگیری از فساد کارکنان شاغل در نظام اداری مؤثر است.
فرمت فایل:  PDF