در دنیای امروز با شدیدتر شدن رقابت و انگیزه بقاء خیلی از سازمان ها به سرمایه گذاری در واحدهای تحقیق و توسعه پرداخته اند.امروزه تحقیق و توسعه (R&D) تاثیر مستقیمی بر نوآوری، بهره وری، کیفیت، سطح استاندارد زندگی، سهم بازار و نیز دیگر عواملی که در افزایش توان رقابتی سازمان ها موثر هستند، دارد. با توجه به این که تحقیق و توسعه در بقای سازمان ها نقش اساسی دارد، ارزیابی آن برای پروژه های سازمان مهم و ضروری می باشد. به طور سنتی مدیران از روش های کلاسیک تحلیل سرمایه گذاری مانند ارزش فعلی خالص (NPV) برای ارزیابی طرح ها استفاده می کنند. چارچوب های کلاسیک تصمیم گیری برای ارزیابی طرح ها از مقادیر مشخص و ایستا برای تخمین هزینه ها و منافع پروژه استفاده می کنند و ارزش اختیارات جهت ارزیابی طرح ها یا منظور نمی شود یا ارزشیابی اختیارات به طور کامل اجرا نمی شود و در نتیجه تاثیر عدم قطعیت به طور کلی نادیده انگاشته می شود و این یکی از مشکلات اساسی سازمان ها در ارزیابی پروژه های سرمایه گذاری است. این پژوهش به اهمیت تحقیق و توسعه و ارزیابی آن بر اساس روش اختیارات سرمایه گذاری می پردازد. نتایجی که از این تحقیق بدست آمده این است که ارزیابی تحقیق و توسعه به وسیله روش اختیارات سرمایه گذاری محدودیت های موجود در روش قبلی را ندارد و از طرف دیگر چون این روش عدم قطعیت در طرح ها را محاسبه می کند ارزش تحقیق و توسعه بر اساس روش اختیارات سرمایه گذاری بیشتر از ارزش فعلی خالص آن است.
فرمت فایل: pdf