مقاله پیش رو در پی بررسی ارتباط بین سرمایه اجتماعی با مولفه های فرآیندی مدیریت دانش می‌پردازد. سرمایه اجتماعی در حوزه رفتار سازمانی از مفاهیم جدید و بدیعی است که در مقایسه با سایر سرمایه های سازمانی از اهمیت و ضرورت زیادی برخوردار است. سرمایه اجتماعی نقشی بسیار حیاتی و کارکردی را در گسترش و افزایش شایستگی‌های بنیادی دارد و از طرفی نیز نقش آن در خلق و ایجاد دانش (هر نوع دانشی) ضروری است و به نوعی به موضوع مدیریت دانش سهولت می بخشد. مدیریت دانش در یک نگاه نظام مند به فرایندی اطلاق می شود که از طریق آن یک سازمان با استعانت به دارایی‌های فکری خویش و با تکیه بر بر داده، اطلاعات، دانش و ... خود به ایجاد ارزش افزوده و تولید ثروت و خلق دانش جدید می‌پردازد. در این مقاله از دو پرسسشنامه به منظور بررسی وضعیت ارتباط این دو مقوله استفاده شده که ضریب پایایی آن مورد تایید قرار گرفت. بررسی اولیه داده ها نشان داد که داده ها نرمال بودن هستند. همچنین در ادامه انجام آزمون های استنباطی مشخص شد که فرضیات تحقیق اصلی و فرعی تحقیق مورد تایید قرار می گیرند و بین دو متغیر اصلی تحقیق ارتباط معناداری وجود دارد.
فرمت فایل : WPRD