سازمانها نظامهای اجتماعی در تعامل با محیط می باشند که در دنیای امروز برای موفقیت باید سریع، انعطاف پذیر و همواره در حال بهبود باشند. در این راستا باید از تکنولوژی مناسبی استفاده نمایند و بتوانند بین تکنولوژی و ساختار سازمانی هماهنگی لازم را برقرار نمایند . امروزه انتقال تکنولوژی های جدید و برتر یکی از راهکار های مهم حفظ مزیت رقابتی در سازمانها محسوب می شود. با توجه به نرخ بالای شکست پروژه های انتقال تکنولوژی در بسیاری از سازمانها، توجه به شناسایی عوامل بازدارنده و تسریع کننده جذب و توسعه تکنولوژی از اهمیت بسزایی برخوردار است. یکی از عوامل مهم در شکست پروژه های انتقال تکنولوژی، عوامل سازمانی یا متغیرهای سازمانی در ایجاد سازگاری بین تکنولوژی های تازه وارد با ساختار سازمانی می باشد.