رویکرد کار تیمی در سازمان های کمال جو از اهمیت شایانی برخوردار است. دردانشگاه ها که خود سکان دار کمال آفرینی در جوامع مدرن می باشند، ضرورت بهره گیری از مواهب این رویکرد پر ثمر دو چندان می نماید. پژوهش حاضر بر آنست تا با بهره گیری از مدل آسیب شناسی سه شاخگی، به بررسی عواملی که مانع از انجام کار تیمی در دانشگاه ها می شود بپردازد. بر پایه مدل سه شاخگی، سه دسته عوامل ساختاری، رفتاری و زمینه ای به عنوان موانع کار تیمی مورد بررسی قرار می گیرند. با استفاده از دیدگاه خبرگان و به کمک فرایند تحلیل سلسله مراتبی فازی گروهی، موانع مزبور اولویت بندی شده است. روش تحقیق توصیفی از نوع پیمایشی بوده و جامعه آماری آن کلیه اساتید دانشگاه های شهر تهران را تشکیل می دهد. یافته های پژوهش گویای آنست که عوامل زمینه ای، ساختاری و رفتاری به ترتیب بیشترین سهم را در عدم استفاده از کار تیمی در محیط های دانشگاهی ایفا می نمایند.