در هزاره سوم، تمام سازمان ها از جمله صنایع، دولت و اقتصاد به طور اساسی به سیستم های اطلاعاتی وابسته هستند. سیستم های اطلاعاتی به عنوان منبع اصلی شایستگی و توانمندی سازمانی تعریف می شوند. در آخرین رویکرد ارائه شده، منشاء اصلی تنظیم استراتژی ها نگاه به منابع و توانمندی های داخلی از جمله فناوری های اطلاعاتی و سیستم های اطلاعاتی است. علی رغم توجه بسیار زیاد به سیستم های اطلاعاتی، اما هنوز نگاه جامعی به این پدیده نو ظهور وجود ندارد تا سازمان بتواند بر اساس آن ارزش های خود را به طور مستمر و پایدار افزایش دهند. برای ایجاد ارزش توسط سیستم های اطلاعاتی بایستی منابع و توانمندی هایی که در این زمینه وجو دارند مورد ارزیابی قرار بگیرند. برای ارزیابی این امر، نیاز به رویکردی جدیدی در این زمینه احساس می شود. رویکردی که سیستم های اطلاعاتی به عنوان یک مزیت رقابتی پایدار شناخته شود و نقش محوری برای سیستم های اطلاعاتی قائل باشد. بدین منظور، هدف از تدوین مقاله ارائه رویکردی نوین در مدیریت سیستم های اطلاعاتی در سازمان می باشند، تا سازمان بتواند از این طریق ارزش خود را افزایش دهد. در این مقاله تمرکز اصلی بر روش شناسایی شایستگی ها و توانمندی های سیستم های اطلاعاتی می باشد. که این رویکرد به ارزیابی، پیشگام ورود به حوزه جدید در ارزیابی منابع و توانمندی سیستم های اطلاعاتی سازمان های ایرانی باشد.