از میان تمام اصول و مهارت‌های مورد نیاز برای اثر بخشی مدیران هیچ کدام مهمتر از مدیریت تعارض نیست. از موانع عمده تحقق هدف‌های یک سازمان وجود تعارض در افراد است. تعارض به عنوان جزئی اجتناب‌ناپذیر و لاینفک از زندگی سازمانی قلمداد می‌شود. که اغلب به علت ویژگی سازمانی پدید می‌آید. تعارض می‌تواند بر عملکرد سازمان اثرات ناگوار بگذارد یا شرایطی پدید آورد که سازمان بسیاری از نیروهای کارآمد خود را از دست بدهد، ولی هر تعارضی بد نیست پدیده تعارض همان سکه‌ای است که دو روی دارد، روی مثبت و روی منفی. در روی منفی آن تعارض موجب اتلاف انرژی و استعداد‌های کارکنان سازمان شده و به جای این که عوامل تولید و منابع انسانی با ترکیب مناسب و معقول در جهت تحقق اهداف سازمان حرکت کنند درجا می‌زنند و سرمایه انسانی و فیزیکی را هدر می‌دهند. بی‌توجهی به پدیده تعارض، آثار سوء سیاسی، اجتماعی، و اقتصادی و از بین رفتن تعادل و پویایی موسسات و سازمان‌ها را به دنبال خواهد داشت. اما استفاده صحیح و موثر از تعارض، موجب بهبود عملکرد و ارتقای سطح سلامتی سازمان می‌شود استفاده موثر از تعارض، مستلزم داشتن مهارت در اداره و کنترل تعارض است که به عنوان مدیریت تعارض بیان می‌شود. در مدیریت تعارض وظیفه مدیران فرونشاندن یا حل تعارض‌ها نیست بلکه هدف اداره آنها است به این معنی که جنبه‌های زیان‌آور آنرا حداقل کرده، جنبه‌های مفید آن را حداکثر کنند.
بخش های مختلف این فایل شامل چکیده ، مقدمه، تعریف تعارض، تعارض مخرب و سازنده، فرآیند تعارض، رابطه تعارض و عملکرد سازمانی، سیر تکاملی اندیشه تعارض، دیدگاه سنتی، دیدگاه روابط انسانی ، مکتب تعامل، انواع مختلف تعارض، عوامل فردی، عوامل گروهی ، عوامل سازمانی، اجزای ساختار سازمانی، پیچیدگی، رسمیت ، تمرکز ، مدیریت تعارض ، سبک های مدیریت تعارض، سلطه جویی ، ملایم کردن ، استراتژی اجتناب ، سازش یا مصالحه، استراتژی مواجهه ، گذشت ، گردش شغلی ، اعتماد و احترام متقابل ، تغییر روابط سازمانی ، نتیجه گیری و فهرست منابع می باشد