تامین اجتماعی یکی از ارمغانهای دنیای سرمایداری است که بعد از انقلاب صنعتی با افزایش نیروی کار و تشکیل مجامع کارگری بجهت حفظ، صیانت، پشتیبانی و تامین آینده نیروهای مولد جامعه بعنوان یک نهاد حمایتی مورد توجه قرار گرفت که نقشی بسیار موثر و مفید در تامین امنیت جامعه، بازتوزیع درآمد و رفع فقر، ارتقاء سلامت جامعه، افزایش بهره وری وتامین عدالت اجتماعی و ایجاد سرمایه اجتماعی دارد. و بدین جهت از جایگاه شایان توجهی در تمامی اجتماعات بشری برخوردار است. در ادبیات توسعه اقتصادی از تامین اجتماعی هم به عنوان ابزار توسعه و هم به عنوان هدف و غایت توسعه استفاده شده است . به این مفهوم که برای رسیدن به توسعه پایدار، تامین اجتماعی از مهمترین ابزارها می باشد و از سوی دیگر انتظار می رود که سطح بالاتر توسعه یافتگی در هر جامعه ای، امکان گسترش کمی و کیفی تامین اجتماعی را فراهم نماید. لذا با توجه به چالشهای فراروی سازمان درحوزه داخلی و خارجی و لزوم حرکت از وظیفه گرایی به فرایند گرایی نقش مهندسی مجدد فرایند ها در رشد و تعالی سازمان تامین اجتماعی بسیار موثر خواهد بود . و در سالی که مزین شده به جهاد اقتصادی اصلاح فرایندها, سازمان را در این جهاد یاری خواهد نمود در این مقاله ضمن بررسی نقش مهندسی مجدد فرایندها در سازمان تامین اجتماعی از دریچه جهاد اقتصادی نیز به آن توجه خواهیم داشت.