در این مقاله سعی بر این است که چارچوبی ارائه گردد که بتوان با ان فرآیند نوآوری را ضابطه مند کرد. بدین معنا که بتوان با استفاده از استانداردهای از پیش تعیین شده نواوری نظام یافته ای را در سازمان ایجاد کرد. این اقدام دو نتیجه در بر دارد: تفکر خلاق در سازمانها تقویت می گردد، زمان رسیدن به نوآوری به دلیل داشتن استانداردها کاهش می یابد. بنابراین این چارچوب را که نوعی دانش کاربردی شده را از مطالعات حرکت شناسی و دینامیک علوم پایه در اختیار ما قرار می دهد می توان نوعی انتقال تکنولوزی دانست، بدین علت که پلی است میان رشته های علوم پایه و رشته های مدیریت و مهندسی. این چارچوب TRIZ (فرآیند نوآوری نظام یافته) نام دارد که نمونه ای از کاربرد آن در حل تناقضات مربوط به مدل گسترش عملکرد کیفیت (QFD) می باشد