توجه به نقش عوامل فرهنگی در برنامه های تغییر سازمانها و جوامع مختلف اجتناب ناپذیر است، بانکداری الکترونیکی به عنوان یک برنامه تغییر به منظور کنار گذاشتن روشهای سنتی بانکداری به سرعت در حال گسترش است، بنا براین فرهنگ به عنوان یک عامل محرک و یا برعکس به عنوان یک عامل مقاوم در مسیر توسعه بانکداری الکترونیکی وجود دارد. هدف از انجام این پژوهش شناسایی و رتبه بندی عوامل موثر بر عدم توسعه بانکداری الکترونیکی در کشور می باشد. این پژوهش یک پژوهش کاربردی – توسعه ای با رویکرد تحقیق پیمایشی می باشد. در این تحقیق ما با استفاده از پیشینه موضوع و جمع آوری نظرات خبرگان با استفاده از فن پرسشنامه به شناسایی و اولویت بندی موانع فرهنگی توسعه بانکداری الکترونیکی اقدام نمودیم، پایایی پرسشنامه با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت ، تکنیک مورد استفاده برای اولویت بندی موانع، ماتریس برنامه ریزی استراتژیک کمی QSPM و تاپسیس فازی می باشد.