با توجه به پیشرفت روزافزون علوم مدیریتی در جهان امروز، توجهات به منابع انسانی معطوف شده است. از آنجا که تمام ارزشهای سازمانی از ورودی ها تا خروجی ها از انسان شروع و به انسان ختم میشود، سعی بر اصلاح تئوری ها، نظریه ها و عملکردها در راستای بهبود شرائط منابع انسانی دارند. یکی از مواردیکه امروزه توجه مدیران و تئوریسین ها را به خود جلب کرده است، بحث کارآفرینی و سازمان های کارآفرین است. طی بررسی های دقیق روی منابع انسانی پی برده اند که بعضی افراد دارای ویژگی های شخصیتی خاصی هستند که سبب برونداد رفتارهای خارجی از آنها میشود که نتیجه اش خلاقیت ها و نوآوری هاست، که اگر بدرستی هدایت شود پیشرفت سازمان در محیط متغیر امروزی میشود. البته لازم بذکر است تمام خصوصیات کارآفرینی ذاتی نیست، بلکه یکسری از این خصوصیات اکتسابی است و از طریق آموزش های لازم میتوان در افراد آنها را فعال کرد. ما در این مقاله سعی داریم؛ اولا، تعاریفی که از کارآفرین و سازمانهای کارآفرین در سالهای اخیر توسط نظریه پردازان متعدد مطرح شده است را بیان کرده ایم، بعد از آن با بررسی مختصر تاریخی کارآفرین و کارآفرینی، عوامل موثر بر ایجاد سازمان کارآفرین و علل موفقیت و شکست این سازمان ها را مطرح کرده ایم. مطالعه ای که در پیش داریم، یک تحقیق کتابخانه ای و مروری است، که از طریق بررسی منابع موجود در کتابخانه ها و سایتهای معتبر علمی و همچنین مقالات مجلات مختلف گردآوری شده است. امید است قدمی کوچک در راستای درک بهتر این مفهوم نوپا در کشورمان ایران برداشته باشیم.