روابط بین فردی از مهمترین مولفه های زندگی انسان از آغاز تولد تا هنگام مرگ است.هیچ یک از توانمندی های بالقوه انسان، جز در سایه روابط بین فردی رشد نمی کند.فراگیری روابط بین فردی صحیح، اهمیت بسزا در ایجاد سلامت روانی، رشد، شخصیت، هویت یابی،افزایش بهره وری شغل، افزایش کیفیت زندگی، افزایش سازگاری و خودشکوفایی دارد. افرادی که از مهارتهای ارتباطی ضعیف تری برخوردارند کمتر از سوی اطرافیان خود پذیرفته می شوند و با مشکلات کوتاه مدت و بلند مدت زیادی روبرو هستند..یعنی هر فرد باید دانش و مهارت لازم، برای برقراری ارتباط سالم و سازنده با دیگران را کسب کند. مهارت های ارتباطی در تمام سطوح سازمان حائز اهمیت هستند چرا که تنها از طریق ارتباطات است که ما می توانیم اطلاعات مورد نیاز را در جهت تصمیم گیری های موفق برای سازمان خود فراهم کنیم. اهمیت این موضوع در تیم های سازمانی و ارتباط بین همکاران نمایان است."نمونه های متدوال آن مذاکره میان مدیریت و کارکنان بر سر حقوق و دستمزد، دستمزد و ساعات کاری و مذاکره میان متخصصان زنجیره عرضه و واسطه ها بر سر قیمت ، زمانبندی تحویل و شرایط اعتبار است.