در محیط پرچالش عصر حاضر سرمایه های مالی و فیزیکی محقق نمی گردد، مگر آنکه سرمایه های نامشهود سازمانی روزبروز تقویت شده و توسعه یابد. مدیران با کفایت عصر امروز به ارزش سرمایه های نامشهودی چون سرمایه های انسانی و اجتماعی پی برده اند، اما سرمایه نامشهودی که در این میان کمتر بدان توجه شده سرمایه روانشناختی است. سرمایه روانشناختی منبع عظیمی است که مفاهیمی چون تاب آوری، انگیزش، امیدواری، مثبت اندیشی، خود باوری و عزت نفس را در بردارد که همگی مفاهیم کلیدی مرتبط با نشاط کارکنان در محیط کار محسوب می شوند. لذا وقتی مدیران نشاط خود و کارکنان را هدفگذاری می کنند ضمن دستیابی به این سرمایه های نامشهود بطور خودکار به اهداف اقتصادی نیز دست می یابند. از اینرو این مقاله ضمن مرور ادبیات موضوعی مربوط و تبیین تاثیرات نشاط سازمانی، به ارائه راهکارهایی می پردازد که می توان از مجرای آنها ضمن تقویت سرمایه های نامشهود مدیران(سرمایه های فکری، انسانی، اجتماعی و روانشناختی) در جهت ارتقا سرمایه های مشهود سازمانی نیز بهره برد.