بدون تردید سازمانهای سده بیست و یکم با تحولات پر شتاب و تهدیدهای گسترده منطقه ای، ملی و بین المللی روبه رو هستند و تضمین و تداوم حیات و بقای سازمانها نیازمند یادگیری سازمانی و کارکنان و یافتن راه حلها و روشهای جدید مقابله با مشکلات است که به نوآوری، ابداع، خلق محصولات یا خدمات، فرایندها و روشهای جدید بستگی زیادی دارد. ابزار کلیدی در این مسیر کارآفرینی سازمانی به عنوان پدیده ای نوین در اقتصاد، است. کارآفرینی سازمانی راهی برای بازآفرینی قابلیت های اقتصادی و سازمانی محسوب شده و نقش مهمی در تثبیت موقعیت رقابتی دارند. کارآفرینی سازمانی باعث می شود تا سازمان ها و جوامع در مسیر توسعه قرار گرفته و حرکت رو به جلویی داشته باشند. این موارد گواه این حقیقت است که کارآفرینی نقشی تعیین کننده و راهبردی در زندگی نوین سازمانی دارد. در این مقاله در صدد هستیم تا مروری بر ادبیات کارآفرینی داشته و به تبارشناسی کارآفرینی سازمانی بپردازیم. همچنین ضمن مرور الگوهای کارآفرینی سازمانی و موانع تاثیرگذار بر کارآفرینی سازمانی، مدل بومی برای سازمان های ایرانی را ارائه دهیم.