در دنیای درحال تحول امروز، کامیابی از آن جوامع و سازمان هایی است که بین منابع کمیاب و قابلیت های مدیریتی و فرصتهای سرمایه گذاری خود رابطه معنا داری برقرار سازند. به عبارتی دیگر، جامعه و سازمانی می تواند در مسیر توسعه حرکت رو به جلو و باشتابی داشته باشد که با ایجاد بسترهای لازم، پروژه های خود را به دانش و منابع مالی مولد تجهیز کند. ارزیابی جذابیت اقتصادی پروژه های بزرگ، اغلب نیازمند تشکیل مدل های مالی گسترده و پیچیده است. پیچیدگی مدل ها می تواند مدیران را از دریافت اطلاعات حیاتی باز دارد و تلاش های فراوان برای مدل سازی را بی نتیجه گذارد. این مقاله با استفاده از معیار اهمیت دیفرانسیل (D)، روشی ارائه داده است که به مدیران کمک می کند بینش بهتری از مدل های مالی به دست آورند. این مدل در یک مطالعه ی موردی از یک فرایند تامین مالی پروژه به کار گرفته شده و نشان می دهد خاصیت جمع پذیری، انعطاف پذیری کامل را برای ترکیب پارامترها در هر گروه و هر سطح، برای مدیران و تحلیل گران فراهم می آورد. شاخص های سرمایه گذاری مربوط به سرمایه گذاران و وام دهندگان نیز مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج نشان می دهند تاثیر عوامل برون زا بر سرمایه گذاران (حامیان مالی و وام دهندگان)، در صورتی که مجزا در نظر گرفته شوند یا به شکل گروهی، متفاوت است.