برای ارزیابی واحدهای تصمیم‌گیرنده در تحلیل پوششی داده‌ها از مدل‌های شعاعی و غیر شعاعی استفاده می‌شود که دو مدل پایه در آن CCR و BCC هستند. برای محاسبه بهره‌وری، از کارایی‌های حاصل از این مدل‌ها در تحلیل پوششی داده‌ها استفاده می‌شود، اما این مدل‌ها تنها روند معمول کارایی را محاسبه می‌کنند. در این مقاله با استفاده از کارایی قیاسی روشی جدید برای اندازه‌گیری بهره‌وری بر اساس شاخص بهره‌وری مالمکوئیست ارائه می‌کنیم که علاوه بر روند معمول کارایی، اندازه واحد تصمیم‌گیرنده و پیشرفت آن نسبت به خودش را هم در نظر می‌گیرد. لذا این روش، دیدگاهی منطقی‌ برای سنجش پیشرفت و یا عدم پیشرفت بهره‌وری واحدهای تصمیم‌گیرنده است. در نهایت، مثال¬هایی برای توضیح روش پیشنهاد شده ارائه می¬شود.