در این مقاله مطالعه ای اجمالی از مقالات منتشرشده در مورد رویکردهای متفاوت هزینه یابی کیفیت و گزارشاتی در مورد میزان موفقیت آنها برای ایجاد فهم بهتری از متدهای CoQ ارائه می شود. اگرچه مرور این مقاله علاقمندی انجمن آکادمیک را نشان می دهد، ولی رویکرد CoQ در اغلب برنامه های مدیریت کیفیت قابل کاربرد نیست. با این وجود، شواهدی وجود دارد که نشان می دهد، سازمان هایی که مفهوم CoQ را می پذیرند، در کاهش هزینه های کیفیت و بهبود کیفیت برای مشتریان خود موفقند. این مطالعه نشان می دهد، متدی که بیشتر اجرا می شود، مدل P-A-F (پیشگیری-ارزیابی-شکست) کلاسیک است. با این حال، مدل های دیگر هزینه یابی کیفیت نیز با موفقیت مورد استفاده قرار گرفته اند. مدل CoQ انتخاب شده، می بایست با شرایط، محیط، هدف و نیازهای شرکت برای داشتن فرصت جهت تبدیل به ابزاری سیستماتیک و موفقیت آمیز در برنامه مدیریت کیفیت متناسب باشد.