موضوع این تحقیق، ارزیابی میزان آمادگی جهت پیاده سازی نگهداری بهره ور جامع در شرکت شاسی ساز ایران می باشد. در راستای دستیابی به هدف اصلی پژوهش که همانا ارزیابی میزان آمادگی شرکت شاسی ساز ایران جهت پیاده سازی نگهداری بهره ور جامع می باشد، بررسی هایی در چهار حیطه تعهد مدیریت ارشد نسبت به پیاده سازی و اجراء TPM، تمایل و مشارکت نیروی انسانی، میزان استفاده از ابزارهای کنترل فرآیند آماری و درنهایت میزان استفاده از رویه های نگهداری و تعمیرات صورت گرفت. در پژوهش جهت گردآوری داده ها از روش نمونه گیری تصادفی ساده و ابزار پرسشنامه استفاده شده است. سوالات پرسشنامه با توجه به حیطه های چهارگانه که برگرفته از مدل شمس الدین احمد و زهاری طاها می باشد طراحی و در اختیار جامعه آماری قرار گرفت. این تحقیق برحسب نحوه گردآوری اطلاعات از نوع توصیفی-پیمایشی است. داده ها از دو روش کتابخانه ای و میدانی جمع آوری شده و جهت تحلیل اطلاعات از آزمون مقایسه میانگین یک جامعه با میانگین فرضی استفاده شده است. پس از تحلیل اطلاعات، آمادگی شرکت شاسی ساز در قالب هر چهار سوال پژوهش و درنتیجه سوال اصلی، پایین تر از متوسط ارزیابی گردید. در کل با توجه به میانگین پاسخ های افراد، مشارکت کارکنان بهترین رتبه از لحاظ میزان آمادگی را اخذ و بعد از آن به ترتیب رویه های نت، تعهد مدیریت و ابزارهای SPC قرار می گیرند.