در اقتصاد دانائی محور ، فعالیتهای سازمان بر اساس دانش روز سازمان شکل می گیرند و توجه بیشتر به مدیریت دارائی های نامشهود و انواع سرمایه های ناملموس در سازمان معطوف می شود. در این میان سازمانهایی موفق ترند که از این دارائی های باارزش به نحو مطلوبتری استفاده می کنند. بر اساس مطالعات صورت گرفته دانش به عنوان یک سرمایه باارزش برای سازمان، منبعی برای افزایش عملکرد کسب و کار محسوب می شود. به صورتی که امروزه از این سرمایه در سازمان با عنوان یک سرمایه راهبردی جهت ایجاد مزیت رقابتی بهره می برند. مدیریت سرمایه فکری به مانند مدیریت هر منبعی دارای، فرصتهای بی نظیر و در عین حال به دنبال خود، چالشهای خاص خود را دارد. امروزه نگاه مدیران از دارائی های مشهود به دارائی های نامشهود معطوف شده است. در این مقاله سعی بر آن است که اهمیت مدیریت سرمایه فکری در ایجاد قابلیت های مهم در سازمان تاکید می شود. بطوری که سازمانهای امروزی از سرمایه فکری ، در جهت خلق و افزایش ارزش سازمانی استفاده می کنند و باعث ایجاد مزیت رقابتی پایدار می شوند