با توجه به محیط رقابتی امروز، امروزه مزیت رقابتی سازمانها داشتن نیروی انسانی توانمند می باشد به طوری که دیگر نیروی انسانی برای سازمانها به عنوان یک سرمایه با عنوان سرمایه انسانی تلقی می شود و با داشتن منابع انسانی ناتوان و بی انگیزه نمی توان به حفظ و بقای یک سازمان همت گماشت و استفاده غیر اثربخش از این منبع استراتژیک به شکست سازمان منجر می شود. سازمانها باید فرهنگی را حاکم کنند که در آن افراد بتوانند انگیزه و توانایی لازم را برای فعالیت داشته باشند و کارکنان مطمئن باشند تا با حمایت مختلف از جانب مدیران خواهند توانست خلاقیت های متنوعی در زمینه های گوناگون بروز خواهند داد. این مقاله به بررسی رابطه توانمندسازی نیروی انسانی و خلاقیت در سازمان به صورت موردی در شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی ایران می پردازد. چالش اصلی این تحقیق آن است که آیا نیروی انسانی توانمند شده می تواند در سازمان خلاقیت ایجاد کند؟ این پژوهش بر اساس داده های جمع آوری شده از نمونه ای متشکل از 176نفر از مدیران و کارشناسان شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی ایران (ستاد شهر تهران) ، که به روش تصادفی ساده انتخاب شده اند، انجام شده است. از روش های تحلیل همبستگی و تحلیل رگرسیون برای آزمون فرضیه ها و برای سنجش مدلهای مورد بررسی از مدل معادلات ساختاری استفاده شده است و ابزار مورد استفاده شامل نرم افزار لیزرل و Spss بوده است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها نشان داد که بین توانمندسازی کارکنان و خلاقیت با ضریب همبستگی 593/0 رابطه نسبتا قوی و مثبت و معناداری برقرار است؛ بنابراین لزوم استقرار برنامه های توانمندسازی کارکنان از جمله تفویض اختیار، مدیریت مشارکتی و پاداش دهی مبتنی بر عملکرد در سازمان احساس می شود.