حضور در بازارهای جهانی با توسل به شیوههای موفق و کارآمد که خود، نمایی از توانمندی اقتصادی کشورها را به تصویر میکشد، از جمله ضرورتهای تطبیق با نظام بینالمللی کنونی به لحاظ پیشرفتهای حاصله در عرصههای اقتصادی و صنعتی آن است. بیشک، بهرهگیری از فنآوری اطلاعات یکی از حلقههای لازم برای افزایش کارایی تجاری در اقتصاد ملی است. نیل به هدف افزایش کارایی، مستلزم اقدام در دو محور اساسی اطلاعرسانی بازرگانی و تسهیل تجاری است. در محور تسهیل تجاری باید از شیوههای نوین بازرگانی بهره جست که شامل بکارگیری از خط نماد (بارکد)، استانداردهای مبادلة الکترونیکی دادهها و انجام معاملات بصورت الکترونیکی و بدون کاغذ میشود. یکی از ویژگیهای مهم تجارت الکترونیک، روانسازی روشهای فعالیت و در نتیجه کاهش هزینة علمیات بازرگانی است. بررسیها نشان میدهد که استفاده از تجارت الکترونیک، 21 تا 70 درصد صرفهجویی در هزینههای فعالیتهای مختلف ایجاد میکند. ایجاد تسهیلات تجاری مجموعهای است که میتواند روشنایی بخش راه حضور بیشتر در مبادلات جهانی باشد و با تسهیل ارتباط میان عوامل عرضه و خرید کالا و خدمات، حجم تجارت روند افزون یافته و مبادلات، سریع، مطمئن و کاراتر خواهد شد. اما تحصیل چنین فرآیندی مستلزم تدابیر و ابتکاراتی پویا در جهت اصلاح ساختار و حذف موانع محیطی است. در جهت مرتفع نمودن موانع مزبور، از جمله راهکارهایی که لزوم توجه به آن احساس میشود، اشاعة فرهنگ استفاده از تسهیلات تجاری و آشنایی تمامی بخشهای تجاری با کاربرد چنین امکاناتی است. بدون تردید، بهرهگیری خردمندانه از فنآوری تجارت الکترونیک میتواند ما را در بهبود کارایی تجاری و حضور فعالتر در عرصة تجارت جهانی یاری داده و به تقویت جایگاه کشور در بازارهای منطقهای و جهانی کمک کند. برای رسیدن به این منظور لازم است ابتدا عوامل و در واقع موانع محیطی شناخته و اولویتبندی شوند و در نهایت الگویی جهت پیادهسازی مناسب تجارت الکترونیک ارائه شود. در این مقاله نیز همین مراحل انجام شده است. با مطالعه این عوامل در 73 کشور در حال توسعه و توسعه یافته، الگوی مناسبی جهت استفاده از تجارت الکترونیک در ایران داده شده است.