یکی از دغدغه های اصلی و همیشگی مدیریت توجه به انگیزش کارکنان است چرا که تحقق این مهم، افزایش تولید، افزایش بهره وری و بهبود کیفیت خدمت را بدنبال دارد. بر اساس تحقیقات انجام شده در دو دهۀ گذشته ارتباط مثبت میان مشارکت کارکنان در مدیریت و انگیزش آنان اثبات شده است. نظام مدیریت بر مبنای مشارکت بر خلاف نظام مدیریت سُنتی به همه اجازه می دهد پیشنهاد کنند و به آنها پاداش می دهد. مشارکت انگیزش را نیرومند می سازد زیرا کارکنان احساس می کنند مورد پذیرش سازمان هستند و در امور آن دخیل اند بنابراین احساس مالکیت در آنها ایجاد شده و عواملی همچون: غیبت، ترک شغل و ضایعات کاهش یافته و در مقابل، انگیزش، تعهد، رضایت شغلی و کارآیی سازمانی افزایش می یابد. مقاله حاضر از دیدگاه مفهومی به ارزیابی نظام مدیریت بر مبنای مشارکت و نقش آن در تحول اداری می پردازد.