با توجه به نقش بنیادی و کلیدی تکنولوژی اطلاعات و ارتباطات در تسهیل فرآیند گذار و تغییر سازمانهاو با توجه به دغدغه گسترش شکاف دیجیتالی در جهان ، اکثر کشورها تلاش فزاینده ای انجام داده اند تا به وسیله این فناوری ها بتوانند وضعیت و موقعیت اجتماعی خود را بهبود بخشند . بنابراین به منظور دستیابی به این اهداف سازمان ها بایستی با سرعتی چشمگیر برای توسعه قابلیتهای خود ( از جنبه های مختلف فنی و سازمانی ) برنامه ریزی کنند و به توسعه ظرفیت های موجود خود بپردازند . این ظرفیت با میزان آمادگی الکترونیکی کشور یا سازمان جهت ورود به دولت الکترونیک یا به عبارتی با آمادگی الکترونیکی سنجیده می شود . کشورها می توانند با استفاده از مدلهای ارزیابی آمادگی الکترونیکی و ضعیت موجود خود را از ابعاد مختلف با یک روش منسجم و جامع اندازه گیری کنند و سپس با توجه به نتایج این ارزیابی برنامه ریزی کنند . لذا با توجه به اهمیت بحث آمادگی الکترونیکی در سازمانها این مقاله به دنبال دستیابی به مدلی مفهومی برای سنجش میزان آمادگی الکترونیکی سازمان های ایران و به صورت موردی سازمان بورس اوراق بهادار می باشد . در این مقاله پس از مرور ادبیات و بررسی و مقایسه مدل های متعددی که موسسات بین المللی برای ارزیابی آمادگی الکترونیکی در سطح ملی و سازمانی پیشنهاد و پیاده سازی کرده اند، متودولوژیهای مرتبط با تحقیق مورد بررسی قرار گرفت و پس از مصاحبه با اساتید و نظر خواهی از خبرگان ، معیارها وزیرمعیارهای اولیه مدل حاصل شد . از آنجا که برخی از این معیارها با هم همپوشانی داشتند، در این مرحله برای دست یابی به مدل تلفیقی همپوشانی ها حذف گردید و معیارهای نهایی جهت ارزیابی آمادگی الکترونیکی سازمان ها در ایران حاصل شد و پس از اعتبار سنجی مدل با استفاده از تستهای آماری مربوطه، بااستفاده از روش مقایسات زوجی گروهی و توسط نرم افزار Expert choice به ارزیابی معیارها و وزن دهی آنها پرداخته شد . با استفاده از معیارها و زیر معیارها و اوزان آنها مدل مفهومی جهت ارزیابی آمادگی الکترونیکی سازمانی حاصل شد . در نهایت با استفاده از مدل ارائه شده آمادگی الکترونیکی سازمان بورس اوراق بهادار مورد ارزیابی قرار گرفت .