امروزه حیات سازمانها در شرایط پیچیده و رقابتی صنعت، مستلزم شناسایی تمامی عوامل تأثیرگذار محیطی و محاطی و برقراری ارتباط صحیح و تعاملات شازنده با انها می باشد. واحدهای تحقیق و توسعه همچون سایر واحدهای زیرمجموعه یک سازمان صنعیت، در جهت پیشبرد اهداف و استراتژیهای سازمان، فعالیت می کنند. از آنجا که موفقیت این فعالیتها تابعی از عوامل درونی و برونی سازمان است، واحدهای تحقیق و توسعه باید ضمن شناخت این عوامل، مکانیزمهایی کارا و اثربخش برای ارتباط صحیح و متقابل با انها تدوین نمایند. در این مقاله ابتدا ضمن مروری بر تاریخچه سطح تعاملات واحدهای تحقیق و توسعه صنعتی در کشورهای پیشرفته از گذشته تاکنون، عوامل درون سازمانی و برون سازمانی واحدهای تحقیق و توسعه صنعتی و تعاملات مربوطه و نقش و اهمیت هر یک از این عوامل تشریح می گردد. درخاتمه بر اساس نتایج بدست آمده از تحقیق میدانی توسط نویسنده در سطح بخش بزرگی از واحدهای تحقیق و توسعه صنعتی کشور، وضعیت موجود تعاملات این واحدها و سطح تعاملات در مقایسه با سطح بندیهای تاریخی تبیین می شود