آنچه پیش روست، پژوهشی پیرامون تجزیه و تحلیل نقاط قوت و ضعف عملکردی صنعت ایران از لحاظ بهره وری طی سال های 1359 تا 1379 هجری شمسی می باشد. اساساً شناخت عملکرد گذشته و وضع موجود، از لوازم تدوین استرتژی های آینده است. بنابراین در این تحقیق، عواملی که بر بهره وری صنعت ایران در جهت مثبت یا منفی تأثیر گذارده اند، شناسایی شده اند به عبارت دیگر به طور همزمان مازادها و کسری ها و میزان آنها در تک تک سالهای فوق مورد بررسی قرار گرفته اند. برای این منظور، رویکردهای مختلف تجزیه و تحلیل بهره وری صنعتی، بررسی و در نهایت رویکرد تحلیل پوشش داده ها به عنوان محور تحلیل به کارگرفته شده است. به کمک این رویکرد و مدل های آن و با دخالت دادن اطلاعات اولیه ای که از طریق تکنیک فرایند تحلیل سلسله مراتبی گروهی به دست می آید، بینش هایی در خصوص عملکرد بخش صنعت ایران حاصل گردیده که از جمله آن ها می توان به موارد زیر اشاره کرد : (1) روند بهره وری صنعت ایران طی این دوره 21 ساله افت و خیزهایی را نشان می دهد که ناشی از شرایط خاص زمانی در مقاطع مختلف می باشد، (2) با نگاهی به فاکتورهای مختلف اثرگذار بر بهره وری، روند پیوسته ای از ضعف را در برخی از این فاکتورها مشاهده می کنیم که در برنامه های استراتژیک توسعه صنعتی، تأمل در این نقاط ضعف، ضروری است و (3) اهداف موثر و کارایی را می‎توان در برنامه های توسعه صنعتی تعیین کرد اصلاحات و بازنگری‎هایی را صورت داد.