سیستم مدیریت ایمنی راه آهن یک ابزار مناسب مدیریتی برای ایجاد یک بستر و راه رسیدن به عملیات ایمن راه آهن است. این سیستم پایه های ایمنی حرکت و ترافیک قطارها را در برابر خطرات احتمالی مستحکم می کند. حالت شکست و تجزیه و تحلیل اثرات آن (FMEA) به عنوان یکی از قویترین ابزارهای تجزیه و تحلیل فرایند ایمنی تجهیزات علائم الکتریکی و آلات ناقله به ویژه در هنگام ارزیابی سیستم های پیچیده در راه آهن محسوب می شود. مقاله حاضر سعی بر آن دارد تا ضمن رفع کاستی های مدل FMEA سنتی این مدل را در فضای فازی و با استفاده از فرایند سلسله مراتبی AHP در شبکه راه آهن شرق ایران توسعه دهد که در صورت اجرایی شدن به طور قابل توجهی هزینه های مربوط به تعمیرات و نگهداری و نیز خطرات و سوانح ناشی از عملکرد نادرست سیستم حمل و نقل ریلی کاسته خواهد شد