بعد از انعقاد قرارداد بیع، اجرای کامل آن وابسته به تسلیم کالای سالم و منطبق با قرارداد از سوی فروشنده و پرداخت ثمن از سوی خریدار است. در بعضی موارد اجرای قرارداد از سوی فروشنده به صورت ناقص شکل می گیرد. بدین صورت که کالای معیوب و غیرمنطبق با شروط قراردادی را تسلیم می کند. در کنوانسیون بیع بین المللی کالا (1980 وین) این نوع از تسلیم نقض قرارداد محسوب می شود و در صورتی که این نقض اساسی نباشد مطابق بند 3 ماده 46، خریدار می تواند با لحاظ شرایطی رفع عیب کالا را از فروشنده درخواست کند. در فقه اسلامی در چنین مواردی اکثر فقها قائل به حق فسخ و یا گرفتن ارش از سوی خریدار هستند. در حقوق ایران در چنین موردی صرفاً از حق فسخ و یا گرفتن ارش به صراحت یاد شده است (ماده 422 ق.م). اما با استفاده از نظریات بعضی از فقها و حقوقدانان و با استنباط از بعضی موا قانونی می توان حق رفع عیب را برای خریدار قائل شد