موضوع توزیع مجدد درآمد و رشد اقتصادی از مباحث مورد توجه در علم اقتصاد بوده است. در این تحقیق بر اساس مدل ساده ای نشان داده می شود که اگر توزیع درآمد به درستی اجرا شود و از افراد ثروتمند (که میل نهایی به مصرف پایین تری دارند) مالیات گرفته شود و به افراد کم درآمد (که میل نهایی به مصرف بالاتری دارند) پرداخت شود، هم به توزیع درآمد و عدالت اجتماعی کمک می شود و هم باعث رشد می شود. ولی بر اساس نتایج این تحقیق که با استفاده از داده های سری زمانی سال های (1386-1338) به دست آمده عکس روند اصلی در ایران دیده می شود. به این معنی که در کشور بیشتر درآمدهای دولت از افراد کم درآمد جامعه و بیشتر هزینه های دولت برای افراد ثروتمند جامعه بوده است، که این امر باعث نابرابری اجتماعی و همچنین کند شدن رشد اقتصادی شده است.