بر اساس تعریف، بهره وری (یا تولیدافزایی) دستیابی به تخصیص بهینه منابع و امکانات در راستای تحقق حداکثر میزان تولید می باشد. به منظور محاسبه بهبه وری کل عوامل تولید به طور عمده دو دسته روش وجود دارد که به روش های پارامتری و ناپارامتری تقسیم بندی می شوند. در این مطالعه سعی بر آن است تا با استفاده از روش های برنامه ریزی خطی که در حیطه روش های ناپارامتری است و بهره گیری از شاخص تورنکوئیست، رشد بهره وری عوامل تولید در بخش بازرگانی مورد ارزیابی قرار گیرد. نتایج حاکی از آنست که متوسط تغییرات کارایی و تکنولوژیکی بخش بازرگانی طی دوره تحقیق به ترتیب 0.885 و 0.915 درصد بوده و درصد رشد بهره وری عوامل تولید طی دوره 1369-1385 معادل 0.8 درصد محاسبه شده است. درنهایت بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه مشخص شد که رشد بهره وری کل عوامل در بخش بازرگانی طی دوره تحقیق منفی می باشد.