هدف اصلی مقاله بررسی امکان و میزان پتانسیل صادرات غیرنفتی ایران به کشورهای مستقل مشترک المنافع (CIS) می باشد که برحسب کل بخش تجارت غیرنفتی کشورها و بخش های 21 گانه طبقه بندی نظام هماهنگ می باشد. این مطالعه با استفاده داده های پس نگر (صادرات و واردات) 12 کشور شامل ایران و 11 کشور عضو CIS انجام گردید. روش تجزیه و تحلیل برمبنای استفاده از شاخص های ترکیبی شامل شاخص تعدیل یافته درایسدل و روش پیشنهادی آنکتاد می باشد. نتایج نشان می دهد ایران در صادرات غیرنفتی به کشورهای CIS دارای فرصت های صادراتی زیادی می باشد و در طی یک دهه اخیر افزایش چشمگیری داشته است. مع هذا، ایران می تواند با تقویت مناسبات منطقه ای از جمله گسترش تجارت درون منطقه ای با کشورهای مذکور فرایند یکپارچگی اقتصادی را به گونه ای مطمئن و با حفظ منافع ملی فراهم اورد و مبانی امنیت و اقتدار ملی کشور را تحکیم و تقویت کند. تعامل منطقه ای با کشورهای CIS به خصوص با کشورهای روسیه، بلاروس، اکراین می تواند فرصت مناسبی برای جمهوری اسلامی ایران محسوب گردد. با توجه به نتایج بدست آمده، کاهش موانع تعرفه ای در قالب ارائه انواع طرح های تعرفه ترجیحی می تواند موجب افزایش حجم صادرات غیرنفتی ایران به کشورهای مذکور گردد.