در طول چندسال اخیر، تغییرات بسیار شگرف و وسیعی در سطح سازمانهای فعال در کسب و کار جهانی رخ داده است. با جهانی شدن بازارها و فشردگی روزافزون رقابت در فضای اقتصادی جدید، سازمانها ابتدا دریافتند که برای بقاء در این بازارها، باید بتوانند همگام با تغییرات پیشرفت و تغییر کنند. پس از مدتی سازمانها به این نتیجه رسیدند که برای موفق بودن در بازار، نه تنها باید خود سریع و چابک باشند، بلکه باید تأمین کنندگان آنها و نیز شبکه توزیع محصولاتشان، دارای هماهنگی بالا و انعطاف مناسب باشد. مجموعه این طرز تفکر باعث شکل گیری مفاهیم «مدیریت زنجیره تأمین» در سالهای دهه قبل گشت. استفاده از سیستمهای اطلاعاتی مناسب از جمله «سیستمهای طبقه بندی و کدگذاری کالا»، امروزه می تواند یکی از استراتژی های برتری زنجیره های تأمین بوده و مورد استفاده سازمانها و شرکتهای بزرگ قرار گیرد. در صورتی که همه عناصر زنجیره تأمین از یک سیستم طبقه بندی و کدگذاری مشترک استفاده کنند، به دلیل تسهیل تبادل اطلاعات بهبود قابل ملاحظه ای در فرایندهای زنجیره حاصل می شود. هم اکنون سیستمهای طبقه بندی و کدگذاری مختلفی وجود دارد که هرکدام دارای ویژگیها و اهداف خاص خود بوده و هر سازمانی به تناسب نیاز خود از آنها استفاده می نماید. درنتیجه به دلیل عدم استفاده تمامی عناصر زنجیره تأمین از یک سیستم کدگذاری یکسان جهت انجام تبادلات اطلاعاتی خود، بهبودی در زنجیره تأمین حاصل نمی شود. بنابراین ایجاد یک نظام اطلاعاتی جامع طبقه بندی و کدگذاری کالاها و خدمات و تخصیص کد واحد به آنها برای ایجاد زبان مشترک در سطح زنجیره تأمین و همچنین در سطح ملی ضروری می باشد.