هدف از این مطالعه، بررسی امکان پذیری گسترش صادرات ایران به شرکای تجاری منتخب است. این کشورها شامل 26 شریک عمده تجاری ایران می شوند که تراز تجاری ایران با آن ها طی سال های 2003-1999، بیش از منفی یکصد میلیون دلار بوده است. در این بررسی، سعی شده با استفاده از معیار کسینوس (Cosine)، درجه اکمال تجاری میان ایران و هر یک از این کشورها مورد اندازه گیری قرار گیرد. نتایج نشانگر آن است که بیشترین امکان توسعه صادرات ایران از میان این گروه از شرکای تجاری مرتبط با کشور هند است. کشورهای ژاپن، کره جنوبی، تایلند، ایتالیا، سوئد، فرانسه، اسپانیا، هلند، چین، آلمان و اوکراین شرکایی هستند که می توانند برای گسترش صادرات ایران مورد توجه قرار گیرند. زیرا صادرات ایران با نیازهای وارداتی این کشورها از درجه اکمال بالایی برخوردار است. ضمن آنکه در روند زمان، ساختار کالاهای وارداتی این کشورها و ساختار کالاهای صادراتی ایران به گونه ای بوده که امکان توسعه صادرات ایران را تقویت کرده است.