در این مقاله اثرات فناوری اطلاعات و ارتباطات بر رشد بهره وری نیروی کار در اقتصاد ایران بررسی می شود. به طور کلی روش های بررسی تأثیر فناوری اطلاعات و ارتباطات بر بهره وری کار، استفاده از تابع تولید گسترش یافته برای موجودی سرمایه فناوری اطلاعات و ارتباطات است. در این مطالعه با استفاده از الگوهای نظری و تجربی، تابع بهره وری نیروی کار با لحاظ فناوری اطلاعات و ارتباطات و با استفاده از داده های سری زمانی 82-1350 و به روش حداقل مربعات معمولی برآورد شد. نتایج برآورد نشان می دهد بهره وری کل و سرمایه غیرفناوری اطلاعات و ارتباطات بیشترین تأثیر را بر بهره وری نیروی کار در اقتصاد ایران دارند. اثر سرمایه انسانی و سرمایه فناوری اطلاعات و ارتباطات بر بهره وری نیروی کار مثبت و معنی دار است، ولی اثرگذاری آن ها در مقایسه با متغیرها کمتر است. نتایج این مطالعه در زمینه فناوری اطلاعات و ارتباطات با بیشتر مطالعات تجربی در کشورهای درحال توسعه سازگار است.