از جمله مشخصه‌های اصلی اقتصاد ایران، اتکاء شدید آن به صادرات نفت می‌باشد. از آنجایی که نفت بیشتر یک کالای سیاسی است،‌ لذا غالبا شکاف قابل ملاحظه‌ای میان عواید انتظاری و تحقق یافته حاصل از نفت وجود دارد. چنین اتکای شدیدی به تک محصول نفت، نه تنها موجبات عدم تعادل ساختاری بخش‌های گوناگون اقتصادی را فراهم ساخته، بلکه وقفه‌های متعددی در مراحل تکمیل پروژه‌های توسعه و عمرانی کشور ایجاد نموده است. از این جهت اتخاذ سیاستهایی که قادر به کاهش این اتکاء باشد، بسیار ضروری است. باتوجه به اینکه صادرات محصولات کشاورزی نقش عمده ای در صادرات غیرنفتی داشته و نسبت به بخش های دیگر از ثبات بیشتری برخوردار است، در این مقاله به بررسی اهمیت و جایگاه صادرات زعفران در صادرات غیرنفتی ایران پرداخته و با برآورد تابع تقاضای واردات کشورهای خارجی برای زعفران از روش برآورد پانل، از موقعیت محصول در بازارهای جهانی اطلاع یافته، وضعیت صادراتی محصول را مورد شناسایی قرار داده و با بررسی عوامل تأثیرگذار بر صادرات این کالا، زمینه ارتقاء توانمندی هرچه بیشتر آن را در بازار جهانی مورد تحلیل قرار داده ایم.نتایج حاصل از این بررسی نشان می دهد که تا یک دوره زمانی معین امکان افزایش تقاضای صادرات زعفران از طریق کاهش قیمت آن وجود خواهد داشت، اما در بلندمدت، کشور تنها از طریق سرمایه گذاری های اصولی و همه جانبه در امور زیربنایی، بازاریابی و ایجاد زمینه های رقابت در بازارهای صادراتی محصول قادر خواهد بود موجبات ارتقاء توانمندی خود را در صحنه اقتصاد بین الملل فراهم آورد و در اصل با افزایش قیمت جهانی زعفران، و یا کاهش قدرت خرید پول ملی کشورهای وارد کننده، تقاضای واردات زعفران کشورهای مورد نظر کاهش می یابد.