در این مقاله، با بکارگیری مدل تعادل جزئی اسمارت، اثرات ایجاد و انحراف تجارت در قالب ترتیبات تجارت ترجیحی دو جانبه در دو سناریو مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاکی است که ایران می تواند در صادرات طیف وسیعی از کالاهای صنعتی، معدنی و کشاورزی شامل مواد پلاستیکی، پنبه، میوه های خوراکی، سوخت های معدنی، سبزیجات، آهن و فولاد، محصولات شیمیایی آلی، فرش و سایر کف پوش ها و... از بیشترین آثار امتیازات تعرفه ای از بعد ایجاد و انحراف تجارت برخوردار گردد. یافتههای دیگر حاکی است که به علت بالاتر بودن میانگین تعرفه های ایران نسبت به میانگین تعرفه های پاکستان، به طور کلی اثرات ایجاد و انحراف تجارت در ایران برای پاکستان بیش از اثرات مذکور در پاکستان برای ایران می باشد؛ لذا مازاد تجاری غیرنفتی و درآمدهای تعرفه ای ایران کاهش می یابد.هرچنداین نتیجه گیری در سطح برخی از گروه های کالایی متغیر است. با این همه با توجه به این که بیش از ۸۴ درصد از سهم واردات ایران از پاکستان را  برنج تشکیل می دهد، چنانچه در تعرفه های این کالا تغییری داده نشود، نتیجه معکوس و تراز تجاری غیرنفتی ایران افزایش یافته و درآمدهای تعرفه ای ایران نیز تغییر محسوسی داده نخواهد داشت.