دراین مقاله، رابطه عّلی بین تجارت (صادرات و واردات) و جریان ورود جهانگردان خارجی به ایران با استفاده از داده های سالیانه از ایران و کشورهای عمده متقاضی خدمات جهانگردی از آن طی سال های 80-1338 (2001-1959) و آزمون تودا  یاماماتو (1955) بررسیو این نتیجه به دست آمده است که رابطه علی یک طرفه بین تجارت و توریسم (از تجارت به توریسم) برقرار است. با توجه به این نتیجه پیشنهاد شده است که در برآورد الگوهای پیش بینی تقاضا برای توریست، تجارت به عنوان یک عامل مهم در نظر گرفته شود.